This Fits my event; Science Set Free - 10 Paths to New Discovery By: Rupert Sheldrake

Science Set Free - 10 Paths to New Discovery

• By: Rupert Sheldrake

Today I noticed on a site a publication of a new book and you could even read a few pages of. It is a book by Rupert Sheldrake entitled "Sience Set Free" with the subtitle "10 paths to new discoveries"

7. Minds are inside heads and are nothing but the activities of brains. When you look at a tree, the image of the tree you are seeing is not “out there,” where it seems to be, but inside your brain.

It is six years and a day ago I was approached by an old woman, an old woman which me a bizarre story told about the world in which we live. A world out there actually is not and that all kinds of tires that we have do not exist, at that time I thought of a demented old woman. Until less than a meter away from me disappeared into the ether, no dust no smoke, just dissolved in my field of vision. The story can be read at the beginning of this blog, that story was brought by a witness who saw everything happen.

***

Vandaag merkte ik op een site een uitgave van een nieuw boek en je kon er zelfs enkele bladzijden van lezen. Het is een boek van Rupert Sheldrake met als titel "Sience Set Free" met als subtitel "10 paden naar nieuwe ontdekkingen"

7. Gedachten bevinden zich in je hoofd en zijn niets anders dan de activiteiten van hersenen. Als je kijkt naar een boom, het beeld van de boom die u ziet is niet "daar," waar het lijkt te zijn, maar van binnen in je hersenen.

Het is zes jaar en een dag geleden dat ik werd aangesproken door een oude vrouw, een oude vrouw welke me een bizar verhaal vertelde over de wereld waarin wij leven. Een wereld die er eigenlijk niet is en dat allerlei banden die we hebben niet bestaan, op dat moment dacht ik aan een dementerende oude vrouw. Tot ze op nog geen meter afstand van mij verdween in de ether, geen stof geen rook, gewoon opgelost in mijn gezichtsveld. Het verhaal is te lezen aan het begin van deze blog, dat verhaal werd gebracht door een getuige die alles zag gebeuren.

Out of this world!

Witness X

Out of this world!

On Saturday 7 april 2007 I witnessed a special event, an event where I actually want to think as little as possible! But for this little book I want to tell this event again because that event also lies at the base of major changes in the life of Rudy. It is also the thread in which he will bring you the whole story and because it is simply the truth.

Easter weekend about 12 h when leaving a department store in ghent (belgium) Rudy was approached by an old woman. The old woman asked if whether he wanted to accept the plant from her, the little plant which they had been given at the cash register on the occasion of the Easter weekend, give to him because they could do nothing with the small plant.

Rudy said, but no that's your little plant place it somewhere in the kitchen and give it some water and enjoy it. (That day everyone got a succulent plant with yellow flowers, kalanchoe called)

Then came she just for Rudy, and they started a bizarre and long story. They talked about a weird world, a pit where they sunken was but not drowned. She was married and had twoo children what they could have saved yet, she had them somewhere between sliders an so they were saved.

She told that all we see every day there actually is not, and rolling pattern as we know it by father, mother, etc. does not exist (she suggested that our world is going on in our minds). She said that she was punished because they had done bad things and that they therefore is here to stay. They had to go to a so-called school there were other children sat but which are not really were, she said she has seen children from substance see appear and they back in dust.

She spoke about "They", they can all forms even trees, the trees could even faces. Rudy looked according to her out as a religious figure, a kind of god with blonde curls.

They also talked about a man who said what is and is not allowed and that that of father, mother, family and thus actually all not really was, that there are actually no band is and that things came out of nowhere.

When she was telling her story we could bring, there's really not much between I stood there listening and knew not what actually happened to us, I even found that they stopped to leave us a little further so they could tell. Somewhere, I think it is a scary story ...

They did have a loud voice but sometimes I also had the impression that the people just saw us and not that woman.

Rudy was just thinking the same as me, we thought first to a severely demented old woman. She said she could do nothing with the plant that they had given us and that we did not need to thank for her there.

When we go out Rudy wished her have a nice day which they directly answered that we went to a better place than they do. I saw her between two parked cars go and it seemed just as if they wanted to put a key in the keyhole to open the door. What then happened before our eyes is the most bizarre to the whole story, they dissolved into the ether without any trace.

In that car, we suddenly see two children of about eleven years, a boy with black hair in the front and a girl with blonde long hair behind in the car, it seemed as if they were playing tag and when we played both children laughed with an almost heavenly came closer and peaceful smile. I have even wondered if they when not one of those two children was?

I can imagine me how that woman there actually looked like and not what they had in contrast with what Rudy still sees every day. It's like that consciously done is that I would remember her, only portions of her story. The story is more important than the person who it came up saying I think!

Rudy told me afterwards that he would have in normal circumstances to those children asked if they had seen that old woman also, but something was stronger than we may think because the only thing we could do is in the car and leave.

(On Saturday 7 april 2007 I was approached by an old woman, what followed is actually a story which has no place in our thinking. The witness who here brings the story to continue to remain anonymous)

De Kosmische Dans van Shiva bij CERN

De Kosmische Dans van Shiva bij CERN

Op 18 Juni, 2004, werd een ongebruikelijk nieuw oriëntatiepunt onthuld bij CERN, het Europese Centrum voor Onderzoek naar de Fysica van de subatomaire deeltjes (deeltjesversneller) in Genève - een 2m lang standbeeld van deIndische God Shiva Nataraja, Lord van Dans. Het standbeeld, dat Shiva' symboliseert, Shiva als de kosmische danser Koothan die zijn goddelijke dans uitvoert om een vermoeid heelal te vernietigen en voorbereidingen voor godBrahma te maken om het proces van verwezenlijking te beginnen, werd gegeven aan het CERN door de Indische overheid om het onderzoek center' te vieren; en voor een lange samenwerking met India.

Een speciale plaque naast het standbeeld Shiva bij CERN verklaart de betekenis van de metafoor van de kosmische dans van Shiva met verscheidene citaten uit de Tao van Fysica. Hier is de tekst van de plaque:

Ananda K. dat Coomaraswamy, het kijken achter het ritme van alle tijden de schoonheid, de macht en de gunst van Nataraja, schreef er eens over"het is het duidelijkste beeld van de activiteit van God welke om het even welke kunst of godsdienst kan van opscheppen!."

Meer onlangs, verklaarde Fritjof Capra dat de "Moderne fysica heeft aangetoond dat het ritme van verwezenlijking en vernietiging niet alleen duidelijk in de draai van de seizoenen en in de geboorte en de dood van alle levende schepselen ligt, maar ook de eigenlijke essentie van anorganische kwestie is" en dat "voor de moderne fysici,  Shiva' s dans de dans is van de subatomaire deeltjes."

Het is inderdaad zoals Capra besloot: "Honderden jaren geleden creëerden Indische kunstenaars visuele beelden van het dansen van Shiva, eenreeks van mooie bronzen beelden. In onze tijd, hebben de fysici de meest geavanceerde technologie gebruikt om de patronen van de kosmische dans af te beelden. De metafoor van de kosmische dans verenigt oude mythologie, zo godsdienstige kunst en moderne fysica."

(persoonlijk) Het opmerkelijk is dat ik enige tijd na het verschijnen van de oude vrouw spontaan informatie ben gaan opzoeken over de kwantum Mechanica en de Kwantum Fysica. Bij de Slegte viel uit de rekken de Bhagavad-Gitatrouwens een veel besproken boek onder de wetenschappers van Kwantumfysica. 

De ontelbare documenten, nota’s, boeken en ingesproken bestanden liggen te wachten om te verwerken, wat misschien wel mijn levenswerk zal worden.

Het begin...

Een oude vrouw sprak me aan, wat volgde is niet van deze wereld!

(Het verhaal van een getuige)


Getuige X

Niet van deze wereld!

Op zaterdag 07 april 2007 was ik getuige van een bijzondere gebeurtenis, een gebeurtenis waar ik eigenlijk zo weinig mogelijk wil aan denken! Maar voor dit boekje wil ik deze gebeurtenis nog eens vertellen en omdat die gebeurtenis ook aan de basis ligt van grote veranderingen in het leven van Rudy. Het is ook de rode draad in het ganse verhaal welke hij jullie zal brengen en omdat het gewoonweg de waarheid is.

Paasweekend omstreeks 12u bij het verlaten van een grootwarenhuis te Gentbrugge werd Rudy aangesproken door een oude vrouw. De oude vrouw vroeg of ze het plantje welke ze had gekregen aan de kassa ter gelegenheid van het paasweekend aan hem mocht geven want zij kon er niks mee doen.

Rudy zei, maar neen dat is jouw plantje plaats het ergens is in de keuken en geef het wat water en geniet ervan. (Die dag kreeg iedereen een vetplantje met gele bloemetjes, kalanchoe genaamd)

Toen kwam ze net voor Rudy staan en ze begon aan een bizar en lang verhaal. Ze had het over een rare wereld, een put waar ze ingevallen was maar niet verdronken. Ze was getrouwd geweest en had 2 kinderen welke ze nog had kunnen redden, ze had ze ergens kunnen tussenschuiven zodat ze gered waren.

Ze vertelde dat alles wat we alle dagen zien er eigenlijk niet is, en het rollenpatroon zoals wij het kennen van vader, moeder enz. niet bestaat. Ze zei dat ze gestraft was omdat ze slechte dingen gedaan had en dat ze daarom hier moet blijven. Ze moest naar een zogezegde school waren er andere kinderen zaten maar die er eigenlijk niet waren, ze zei dat ze kinderen uit stof zien heeft zien verschijnen en ze terug in stof zien verdwijnen.

Ze sprak steeds over ”Ze”, ze kunnen alle vormen aannemen zelfs bomen, de bomen konden zelfs gezichten aannemen. Rudy zag er volgens haar uit als een gelovig figuur, een soort god met blonde krullen.

Ze had het ook over een man die zei wat wel en niet mocht en dat dat van vader, moeder, familie en zo eigenlijk allemaal niet echt was, dat er eigenlijk geen band is en dat de dingen uit het niets kwamen.

Toen ze haar verhaal aan het vertellen was konden wij er eigenlijk niet veel tussen brengen, ik stond daar maar te luisteren en wist eigenlijk niet wat ons overkwam, ik vond zelfs dat ze ons een beetje tegenhield om weg te gaan zodat ze verder kon vertellen. Ergens vind ik het een eng verhaal…

Ze had wel een luide stem maar soms had ik ook de indruk dat de mensen alleen maar ons zagen staan en niet die vrouw.

Rudy dacht net hetzelfde als ik, we dachten eerst aan een zwaar dementerende oude vrouw. Ze zei dat ze niks kon doen met het plantje die ze ons gegeven had en dat we haar daar niet hoefden voor te bedanken.

Toen we naar buiten wenste Rudy haar nog een prettige dag waarop zij direct antwoorde dat wij naar een betere plek gingen dan zij. Ik zag haar tussen twee geparkeerde auto's gaan en het leek net alsof ze een sleutel in het sleutelgat wou steken om de deur te openen. Wat toen gebeurde voor onze ogen is het meest bizarre aan het ganse verhaal, ze loste op in de ether zonder enig spoor na te laten.

In die wagen zien we plots twee kinderen van ongeveer elf jaar, een jongen met zwart haar voorin en een meisje met blond lang haar achter in de wagen, het leek erop alsof ze tikkertje speelden en toen we dichter kwamen lachten beide kinderen met een bijna hemelse en vredige glimlach. Ik heb me zelfs al afgevraagd of zij toen niet één van die twee kinderen was?

Ik kan me wel niet meer voorstellen hoe die vrouw er eigenlijk uitzag en ook niet wat ze aan had in tegenstelling met wat Rudy nog alle dagen ziet. Het is alsof dat bewust gedaan is dat ik mij haar niet meer zou herinneren, alleen maar gedeelten van haar verhaal. Het verhaal is dus eigenlijk belangrijker dan de persoon wie het kwam zeggen denk ik!

Rudy vertelde me nadien dat hij in normale omstandigheden aan die kinderen zou gevraagd hebben of ze die oude vrouw ook gezien hadden, maar iets was sterker dan we kunnen denken want het enige wat we konden doen is in de auto stappen en daar vertrekken.

(Op zaterdag 07 april 2007 werd ik aangesproken door een oude vrouw, wat volgde is eigenlijk een verhaal welke niet thuishoort in onze denkwereld. De getuige die hier het verhaal brengt wenst verder anoniem te blijven)